In Depth - De Rolex Zenith Daytona Cosmograph

Rolex staat niet bekend om hun grote sprongen in modelontwikkeling. Elk jaar, terwijl we vol verwachting uitkijken naar de nieuwste releases op de voorjaarsbeurs van Baselworld, zien we over het algemeen kleine incrementele stappen in modelvariaties. Toegegeven, soms zien we een onverwachte wending - herinner je je het jaar waarin de eerste Rainbow Daytona werd uitgebracht? Of je het nu leuk vindt of niet, niemand kan argumenteren met de technische aspecten van het edelsteenzetten of de enorme impact die het heeft gehad op de markt voor sporthorloges. Dit was echter niet de eerste keer dat Rolex de horlogewereld verraste en een Daytona onthulde die een van de meest begeerde horloges ter wereld zou worden. In 1988 presenteerde Rolex een horloge dat de toekomst van het merk zou vormgeven en een hele verzamelaarsniche zou creëren zoals niemand eerder had gezien. De Rolex Zenith Daytona referentie 16520 was letterlijk een game-changer.

Radicaal Herontwerp

Bij Bulang and Sons zijn we gepassioneerd over design en esthetiek - het is wat ons inspireert om te doen wat we doen. Als je de vraag zou stellen wie de belangrijkste horlogeontwerper van de 20^e eeuw was, zouden veel mensen waarschijnlijk Gerald Genta zeggen. Waarom? Nou, hij is waarschijnlijk de beroemdste omdat zijn werk de merken overstijgt waarvoor hij heeft ontworpen. Horlogeontwerp gebeurt niet zomaar en het kan wel vijf jaar duren om een horloge van de eerste schetsen, via prototypes naar de uiteindelijke versie te brengen. De herontwerp van de Daytona door Rolex was enorm. Niet alleen een grote hoeveelheid ontwerpwijzigingen, maar ook de impact ervan was enorm. Dus, we heffen het glas op de ontwerper die belast was met de facelift van de Daytona!

De eerste serie Daytonas waren nooit populaire horloges en zouden vaak jarenlang in de winkels van geautoriseerde dealers blijven liggen. Misschien kwam dat omdat het klein was met een diameter van 37 mm en 19 mm lugbreedte, of misschien schrokken mensen af van het handmatig opwindbare uurwerk. Het was niet ongehoord dat dealers ze gebruikten als 'extraatjes' bij het proberen te verkopen van duurdere gouden horloges. Stel je dat gesprek voor - "Nou, als Meneer vandaag de gele gouden Day Date zou nemen, zouden we deze stalen 6239 graag toevoegen en als Meneer niet van de exotische wijzerplaat houdt, kunnen we een gewone zilveren of zwarte wijzerplaat toevoegen naar de smaak van Meneer". Maar in 1988 veranderde de Daytona van een lamme eend in een serene zwaan.

Sapphire Era

Het meest direct opvallende aspect van de nieuwe 16520 Daytona was de kast. De twee grote veranderingen waren de grootte, die was vergroot tot 40 mm, en de introductie van kroonbeschermers aan weerszijden van de opwindkroon (een 700-serie triplock-opwindkroon). Dit was een belangrijk ontwerpelement en maakte het mogelijk dat de Daytona proportioneel naast de Submariner en GMT-Master kon staan. Het bolle acrylglas werd vervangen door een vlak saffierglas, waardoor het horloge veel duurzamer werd en het horloge een lager profiel kreeg om de pols.

Rolex hield de stalen tachymeterschaal als standaard, waarbij de optie van een zwarte schaal werd verwijderd. Het was pas bij de introductie van de referentie 116500 op Basel in 2016 dat een zwarte schaal terugkeerde naar een stalen Daytona. De nieuwe kast had lugs van 20mm, wat betekende dat Rolex hun sportarmbanden op het horloge kon gebruiken, wat ze deden bij de vroege 16520's door de massieve Oyster-armband referentie 78360 te monteren. Dit werd de eerste paar jaar gemonteerd totdat Rolex in 1993 begon met het monteren van de Oyster-armband referentie 78390 met korte vlindersluiting en gepolijste middenlinks.

Perpetual Spirit

De grootste ontwikkeling voor de Daytona bij de lancering in 1988 was het automatische uurwerk. Het uurwerk was gebaseerd op het Zenith El-Primero kaliber 400, daarom verwijzen verzamelaars naar deze horloges als Zenith Daytonas. Natuurlijk heeft Rolex niet eenvoudigweg een Zenith-uurwerk in hun horloges geplaatst - het basiskaliber onderging meer dan 200 aanpassingen voordat Rolex tevreden was om het goed te keuren en het hun eigen referentienummer te geven - het kaliber 4030. Aanpassingen werden gedaan aan de balansbrug, met de toevoeging van Rolex's Micro-Stella afstelsysteem, evenals het schokbestendige systeem. De rotor, onderplaat en ankerrad werden volledig vervangen en uiteindelijk slaagde Rolex erin de gangreserve van het horloge te verhogen van 42 naar 52 uur - dat is een aanzienlijke toename! Het voltooide 4030 uurwerk werd vervolgens ingediend voor COSC-testen waar het slaagde, waardoor Rolex de wijzerplaat kon versieren met de tekst SUPERLATIVE CHRONOMETER OFFICIALLY CERTIFIED.

A Weighty Wait

Een opnieuw bedachte esthetiek en significante ontwikkelingen in kalibertechnologie betekenden dat Rolex iets speciaals presenteerde in 1988. Als we dat allemaal in overweging nemen en de belangrijkheid ervan niet verkleinen - eenvoudig gezegd, ze maakten het horloge beter en cooler dan het ooit was geweest in de ogen van het kopen van het horloge publiek. Dit betekent geenszins dat de plexi Daytona niet ongelooflijk en mooi is en een van de belangrijkste horloges is voor vintage verzamelaars. We bespreken hier de context van de horloge kopersgemeenschap in het late 1980s. En ze gingen ervoor... volledig!

Als je meer dan een oppervlakkige interesse hebt in horloges, ben je waarschijnlijk bekend met de wachtlijsten die Rolex-dealers opleggen vanwege de enorme vraag naar stalen sporthorloges in vergelijking met de werkelijke levering die Rolex biedt. De nieuwe Pepsi-GMT, de 'Hulk' met keramische bezel Submariner Date en de Daytona met keramische bezel hebben wachtlijsten van maanden en jaren. Dit heeft een domino-effect op de grijze markt waar deze horloges kunnen worden verkocht met prijsstijgingen van meer dan 70 procent. De stalen Daytona startte deze trend met Rolex-tijdperken en specifiek de referentie 16520 in 1988. Iedereen wilde er een hebben en het was een horloge met een prijspunt dat toegankelijk was voor kopers. En waarom ook niet? Het is een geweldig horloge dat echt tegemoet kwam aan de zorgen van de markt. Het was Rolex die luisterde naar dealers en klanten, de feedback ter harte nam en de perfecte reactie leverde.

De Kleine Dingen

Verzamelaars houden van de details in horloges. Men zou kunnen betogen dat verzamelen alleen bestaat omdat mensen het leuk vinden om voorbeelden te verzamelen die herkenbaar zijn aan kleine verschillen, waarvan de meeste aan de casual waarnemer voorbij zouden gaan. De 16520 Daytona was een van de laatste horloges waar Rolex gedurende de levensduur ervan wijzigingen aanbracht om het horloge te verbeteren en aan te passen. De meeste van deze wijzigingen deden zich voor op de wijzerplaten en de lunette en hebben geleid tot een geïdentificeerde chronologie en zogenaamde 'Mks' in de wijzerplaatversies. Traditioneel waren er vijf Mks in de stalen Zenith Daytonas, hoewel nu wordt geaccepteerd dat er negen verschillende versies zijn - Mk1 tot Mk9.

We zullen deze variaties documenteren en bespreken in een later artikel, maar het is belangrijk om te onthouden dat het deze kleine veranderingen zijn die de horloges zo verzamelbaar maken. Rolex heeft nu een zeer rigoureus kwaliteitscontrolesysteem, waarbij geproduceerde horloges consistent zijn en we niet echt meer zo'n scala aan variaties zien. De opvolger van de stalen 16520 was de in-house beweging 116520 - dit horloge heeft een paar variaties waar verzamelaars op zijn gevallen, maar niets zoals de stukken uit het Zenith-tijdperk. En dat is waar verzamelaars van houden en naar op zoek zijn. Recente posts op Instagram hebben laten zien dat de eerste batch van de nieuwe Pepsi-keramische lunette GMT-Masters een iets andere kleur keramiek hebben dan latere horloges. Dit is geen verkleuring, aangezien Cerachrom (Rolex's gepatenteerde keramische samenstelling) niet van kleur verandert - het is dus een productievariatie. Dus verzamelaars hebben nu Mk1 en Mk2 versies van het horloge geïdentificeerd. Het is klein, maar het is belangrijk en dat is wat verzamelen is.

Makkelijk Draagbaar

De combinatie van het saffierglas en de verhoudingen van de kast maken de 16520 tot een geweldig horloge om te dragen. Prijzen van Daytonas gaan altijd maar één kant op en dit is nergens duidelijker te zien dan bij de Zenith-horloges. Prijzen zijn letterlijk verdrievoudigd in de afgelopen paar jaar. Een deel hiervan is het gevolg van de gekte rond de prijzen voor plexi-Daytonas voor verzamelaars en ook de markttrend voor de huidige modellen, waaronder het stalen horloge met keramische lunette en de altijd gevraagde Rainbow-modellen. Daytona-verzamelen is zijn eigen genre, bijna los van het verzamelen van Rolex, geleid door de Italianen die het altijd als een belangrijk horloge hebben gezien.

Voor ons is de 16520 een horloge dat een belangrijk onderdeel is van het verhaal van Rolex. Het is nog niet echt een vintage horloge, maar eerder een overgangsmodel uit een tijdperk waarin Rolex moderne horlogetechnieken en materialen begon toe te passen in hun horloges. In deze tijden wordt het steeds riskanter om een ​​6263 of 6239 plexiglas Daytona dagelijks te dragen, omdat de prijzen eigenaren dwingen de horloges in de kluis te houden en ze alleen te dragen voor speciale gelegenheden. De 16520 is perfect voor dagelijks gebruik en is veelzijdig genoeg om op verschillende banden te worden gedragen wanneer een verandering nodig is. Daarom houden we ervan!